Kiedy ktoś pyta o to, co warto zobaczyć w Bellinzonie, odpowiedź jest oczywista – przede wszystkim wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO zamki. Dziś zapraszamy Was więc do artykułu na temat jednego z nich – zamku Montebello, który jest jednym z najlepiej zachowanych średniowiecznych zamków w Europie.

Znajdujący się w stolicy szwajcarskiego kantonu Ticino – Bellinzonie zamek jest ciekawy nie tylko z historycznego i architektonicznego punktu widzenia, rozciąga się też z niego wspaniały widok na okolicę oraz interesujące muzeum archeologiczne, które pozwoli nam poznać historię terenów nad którymi się znajdujemy, już od epoki kamienia.

Zamek Montebello wspólnie z twierdzami Castelgrande oraz Sasso Corbaro jest częścią Grand Tour of Switzerland, czyli turystycznej trasy samochodowej przebiegającej wokół Szwajcarii i zahaczającej o najważniejsze jej atrakcje. Jeśli wybierasz się do Szwajcarii samochodem to zerknij też do naszego artykułu Winiety w Szwajcarii.

Zamek Montebello w Belinzonie – dojazd i informacje praktyczne

adres: Via Artore 4, 6500 Bellinzona, Szwajcaria
parking: 46.191377, 9.027908
cena parkingu: parking bezpłatny;
godziny otwarcia: od 1 kwietnia do 30 października od 8:00 do 20:00, od 1 listopada do 30 kwietnia od 8:00 do 17:00
muzeum archeologiczne godziny otwarcia: od 1 kwietnia do 30 października od 8:00 do 18:00.
ceny biletów: bilet normalny 10 CHF (ok. 42 zł), bilet ulgowy (seniorzy 65+, studenci i uczniowie od 6 roku życia) 5 CHF (ok. 21 zł), bilet rodzinny (2 dorosłych + 2 dzieci) 20 CHF (ok. 84 zł), dzieci do lat 6 wstęp bezpłatny
czas zwiedzania: około 2-3 godziny

Montebello położony jest pomiędzy dwoma pozostałymi zamkami. Najwygodniej dojechać do niego samochodem, który można zostawić na parkingu tuż obok zamku. Droga na parking z centrum miasta jest dość wąska i kręta, ale z łatwością pokonają ją również standardowej wielkości kampery. Parking (którego współrzędne to 46.191377, 9.027908) jest bezpłatny i mimo kilkunastu miejsc szybko się zapełnia. Jeżeli macie taką możliwość, to w sezonie warto wybrać się na niego jeszcze chwilę przed otwarciem zamku. Czas przed otwarciem oczywiście nie będzie zmarnowany, polecamy wykorzystać go na obejrzenie fortyfikacji, która świetnie widoczna jest z miejsca, gdzie znajduje się fotospot Grand Tour of Switzerland.

Bilety

Wejście na dziedziniec oraz mury zamku jest bezpłatne. Wejście do Muzeum Archeologicznego wymaga zakupu biletu.

Normalny bilet wstępu kosztuje 10 franków. Bilety ulgowe po 5 franków przysługują seniorom 65+ oraz uczniom i studentom, dzieci do 6 lat mogą wejść na zamek bezpłatnie, a rodziny 2+2 za bilet zapłacą jedynie 20 franków. Bilet obejmuje również znajdujące się wewnątrz zamku Muzeum Archeologiczne.

Jeśli zamierzacie spędzić w Bellinzonie więcej czasu i chcecie odwiedzić również pozostałe zamki, najkorzystniej kupić Bellinzona Pass, który pozwoli Wam na wejście do wszystkich trzech zamków oraz muzeum Villa dei Cedri. Bellinzona Pass kosztuje odpowiednio 18 franków (bilet normalny), 10 franków (bilet ulgowy oraz 40 franków (bilet rodzinny 2+2).

Historia Zamku Montebello

Początki Montebello i panowanie Mediolanu

Zamek Montebello to środkowy z trzech zamków Bellinzony, zarówno jeśli chodzi o położenie jak i o wiek. Położony na wzgórzu pomiędzy starszym, znajdującym się na dole zamkiem Castelgrande oraz młodszym, znajdującym się wyżej zamkiem Sasso Corbaro, zamek Montebello wzniesiony został w drugiej połowie XIII wieku. Nazywany bywał również małym zamkiem (Castello piccolo), nowym zamkiem (Castello nuovo), a po wzniesieniu Sasso Corbaro również średnim zamkiem.

Za budowę zamku Montebello odpowiedzialna była rodzina Rusca z Como, która w tym okresie panowała nad miastem. Zamek został wzniesiony w celu obrony tych ziem przed rodziną Visconti władającą Mediolanem. Zamek pozostawał we władaniu rodziny Rusca nawet po 1340 roku, kiedy ich ziemie zostały zdobyte przez mediolańczyków. Rodzina Visconti przejęła go dopiero pod koniec XIV wieku. Visconti połączyli oba zamki z murami miejskimi i dokonali ich znaczącej modernizacji wykopując wokół fortecy fosę oraz dokonując gruntownej modernizacji obu zamków oraz połączenia ich z miejskimi murami.

W kolejnym wieku, w celu obrony przed Konfederacją Szwajcarską, w mieście wzniesiono dodatkowy mur – Murata. W 1447 roku zmarł książę Filip Maria Visconti, nie pozostawiając po sobie męskiego potomka. Na skutek wcześniejszych ustaleń, księciem Mediolanu został jego zięć Franciszek I Sforza dając tym samym początek władania Sforzów jako Książąt Mediolanu.

W 1478 roku Szwajcarzy przebili się przez wzniesiony w pierwszej połowie wieku mur, ale oblężenie miasta nie powiodło się. To zdarzenie sprawiło, że książę Gian Galeazzo Sforza (ojciec Królowej Bony i dziadek Króla Polski Zygmunta II Augusta) podjął decyzję o kolejnych modernizacjach obu zamków oraz wzniesieniu trzeciego – Sasso Corbaro.

Panowanie Francuskie i Szwajcarskie

W 1499 roku wszystkie trzy zamki zostały poddane bez walki po zdobyciu Mediolanu przez wojska francuskiego króla Ludwika XII. Król rozmieścił w zamkach swoje garnizony, które jeszcze w tym samym roku zostały wypędzone przez mieszkańców, którzy zwrócili się o pomoc do Konfederacji Szwajcarskiej. Z pomocą będących na jego żołdzie 5 tysięcy szwajcarskich żołnierzy, Sforzy udało się odbić Mediolan. Później pod Novarą, gdzie doszło do oblężenia miasta po dwóch stronach – Francji i Mediolanu, znaleźli się szwajcarscy żołnierze. Spotkanie wojsk zakończyło się klęską Ludovico Sforzy, który został zdradzony przez szwajcarskich żołnierzy i wydany stronie francuskiej, w której niewoli zmarł w 1508 roku.

Kiedy Bellinzona została zdobyta przez Konfederację Szwajcarską, wszystkie trzy zamki otrzymały nowe imiona na cześć kantonów, które miały sprawować nad nimi opiekę. W 1506 roku Castelgrande przyjął nazwę Uri, Montebello – Schwyz, a Sosso Corbaro – Unterwalden (kanton Walden). Tereny te pod panowaniem Szwajcarii nie były pełnoprawnym kantonem, stały się nim dopiero w 1801 roku.

Od początku XVI wieku nie przykładano uwagi do modernizacji zamków, przez co popadały w ruinę, a podczas kampanii napoleońskiej nie miały już niemal żadnego znaczenia i wartości obronnych. W 1818 roku, po uzyskaniu przez Szwajcarię niezależności od Francji, wszystkim zamkom nadano nowe nazwy, które wiążą się ze świętymi. Montebello przyjął nazwę Castello di San Martino – Zamek Świętego Marcina. W 1903 roku, z okazji 100 lecia utworzenia kantonu Ticino, którego stolicą jest Bellinzona, zamek został przejęty przez kanton. Odbudowa trwała do 1910 roku, ale obecny blask zawdzięcza pracom restauracyjnym z drugiej połowy XX wieku. W 2000 roku zamek Montebello, wspólnie z pozostałymi twierdzami Bellinzony został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Muzeum Archeologiczne

Wewnątrz zamku znajduje się Muzeum Archeologiczne, które dzieli się na dwie sekcje. Pierwsza z nich dotyczy historii zamku od jego budowy do czasów współczesnych. Znajdziemy tam rysunki, zdjęcia i ilustracje przedstawiające zamek na przestrzeni wieków oraz zmiany jakie zostały w nim dokonane. Druga część wystawy znajdująca się w zamkowej wieży, przeprowadzi nas przez historię ludzkości na tych ziemiach od epoki kamienia po czasy romantyzmu.

Podsumowanie

Bellinzona to miejsce niezwykłe, które dla każdego miłośnika zamków będzie nie lada gratką. Wszystkie trzy zamki są pięknie położone i świetnie zachowane. Bellinzona znajduje się na styku dwóch głównych dróg przebiegających przez kanton oraz jest częścią Grand Tour of Switzerland, jeśli będziecie w jej okolicy zdecydowanie warto zatrzymać się tu chociaż na kilka godzin i wybrać się na przynajmniej jeden z zamków.

Materiał powstał we współpracy ze Szwajcarską Organizacją Turystyczną.

Komentarze

Komentarzy