Norwegia to kraj niezwykłej przyrody i pięknych widoków. Przez wielu uznawany za najpiękniejsze państwo świata, nie dziwne więc, że jest chętnie odwiedzany przez zmotoryzowanych. Turyści w samochodach i na motocyklach przemierzają zarówno południową część kraju, jak również nad wyraz często obierają sobie za cel najbardziej wysunięty na północ fragment Europy – Nordkapp. My również odbyliśmy podróż do Norwegii, relację z naszej wyprawy dzień po dniu można znaleźć tutaj. Co warto wiedzieć jadąc do Norwegii samochodem? Ile kosztują opłaty drogowe oraz jakie wyposażenie samochodu w Norwegii jest wymagane? Między innymi o tym dowiesz się z artykułu Samochodem do Norwegii.

Dokumenty wymagane w Norwegii

Norwegia nie należy do Unii Europejskiej, od 2001 roku jest jednak państwem członkowskim układu z Schengen. Jadąc do Norwegii nie potrzebujemy paszportu, wystarczy dowód osobisty. Poruszanie się samochodem po Norwegii nie wymaga więc dodatkowych dokumentów, innych niż te, których potrzebujemy w Polsce. W Norwegii nie jest wymagana zielona karta, wystarczy więc polskie OC.

 Wymagane w Norwegii dokumenty to:

• dowód osobisty lub paszport,
• prawo jazdy dla kierującego pojazdem,
• ubezpieczenie OC samochodu.

Przepisy drogowe w Norwegii

Norwegia należy do krajów, gdzie kary dla kierowców niestosujących się do przepisów ruchu drogowego są ogromne. Warto więc znać ograniczenia prędkości oraz wiedzieć, jakie wyposażenie auta wymagane jest w krainie fjordów. Ponadto w Norwegii, inaczej niż w Polsce, nie ma tolerancji co do przekraczanej prędkości. Nawet jeśli przekraczamy ją już o 1 km/h musimy liczyć się z mandatem. Może uratować nas jedynie tolerancja błędów urządzeń pomiarowych, która wynosi zazwyczaj 3 km/h (przy prędkości do 100 km/h) lub 3% (przy prędkości powyżej 100 km/h). Fotoradary łatwo spotkać w terenie zabudowanym, o ich obecności jesteśmy wcześniej informowani odpowiednimi znakami.

Najważniejsze przepisy drogowe obowiązujące w Norwegii, o których warto pamiętać:

• ograniczenia prędkości w Norwegii: 100 km/h (autostrada), 90 km/h (droga szybkiego ruchu), 80 km/h (poza terenem zabudowanym), 50 km/h (w terenie zabudowanym),
• dopuszczalny limit alkoholu we krwi u kierowcy to 0,20 promila we krwi,
• jazda z włączonymi światła mijania lub dziennymi  jest obowiązkowa całą dobę przez cały rok,
• pasy bezpieczeństwa zapięte zarówno z tyłu, jak i z przodu są obowiązkowe,
• pieszy ma pierwszeństwo przed samochodem, jeśli więc zbliży się on do przejścia dla pieszych i sygnalizuje zamiar przekroczenia jezdni należy ustąpić mu pierwszeństwa,
• minimalna dopuszczalna wysokość bieżnika w oponach letnich wynosi 1,6 mm,
• używanie opon zimowych jest zalecane od 15 października do pierwszej niedzieli po Wielkanocy,
• używanie opon z kolcami jest dozwolone od 1 listopada do pierwszej niedzieli po Wielkanocy, w niektórych regionach należy uiścić za to dodatkową opłatę,
• rozmowa kierowcy przez telefon dopuszczalna jest tylko przy użyciu zestawu głośnomówiącego.

Obowiązkowe wyposażenie samochodu w Norwegii:

• posiadanie trójkąta bezpieczeństwa jest obowiązkowe,
• apteczka nie jest obowiązkowa, ale jest zalecana,
• posiadanie gaśnicy nie jest obowiązkowe, ale jest zalecane,
• posiadanie linki holowniczej nie jest obowiązkowe,
• posiadanie dodatkowego kompletu żarówek nie jest obowiązkowe.

Droga Atlantycka to jedna z najpopularniejszych norweskich dróg. Będąca przykładem świetnego rozwoju infrastruktury drogowej tego kraju droga ciągnie się nad samym Atlantykiem.

Winiety i opłaty drogowe w Norwegii

Norwegia posiada innowacyjny i przyjazny system opłat drogowych. Po pierwsze, wyznawana jest tu zasada, że publiczna droga jest płatna tylko do momentu, aż koszt jej budowy się zwróci. Dzięki temu w wielu przypadkach będziemy mogli poruszać się długimi tunelami czy nowoczesnymi drogami bez opłat. Tak jest w przypadku 7 kilometrowego tunelu na Nordkapp, którego budowa została zakończona w 1997 roku, a ostatnie opłaty pobrane zostały w roku 2012.

Po drugie, opłaty za przejazd drogami naliczane są automatycznie na podstawie numeru rejestracyjnego pojazdu. Możemy zarejestrować się wcześniej w systemie AutoPass, ale jeśli tego nie zrobimy możemy bez obaw jeździć po norweskich drogach. Osoby, które nie zarejestrowały się w systemie, otrzymają rachunek za przejazd norweskimi drogami pocztą. Nie jest on związany z żadnym dodatkowym kosztem (nie jest to też mandat).

W tym miejscu należy zaznaczyć, że jeśli na jakiejś drodze występują bramki i możliwy jest przejazd bez bramek, to nie będąc zarejestrowanymi w AutoPass mamy obowiązek skorzystania z bramek. Opłaty drogowe w ten sposób były od nas pobierane tylko raz.

Mimo iż w Norwegii nie ma wysokich gór, to często musimy liczyć się ze stromymi i długimi podjazdami osiągającymi nawet 12%.

Wysokość opłat drogowych w Norwegii w naszym odczuciu nie jest bardzo duża. Co prawda przejazd niektórymi odcinkami jest dość kosztowny, w zamian mamy jednak możliwość przejazdu wieloma innymi bezpłatnymi drogami. Z naszych obserwacji wynika, że więcej płatnych dróg jest na południu i w centralnej Norwegii, niż na północy. Podróżując na Nordkapp pierwszy płatny przejazd mieliśmy dopiero w okolicach Narwiku (Lofoty). Dojazd do Przylądka Północnego od strony Finlandii oraz późniejsza trasa do Narwiku była pozbawiona jakichkolwiek opłat (trasa około 1 200 km).

Płatne drogi w Norwegii oznaczone punktami B (w żółtym kółku liczba płatnych dróg jeśli jest w danym miejscu ich więcej niż 1).

Aktualna mapa z płatnymi odcinkami oraz wysokością opłat za drogi w Norwegii dostępna jest na stronie AutoPass. Po wyborze określonego punktu na mapie otrzymamy informację o wysokości opłaty, jaka zostanie naliczona za przejazd drogą.

Drogi prywatne

Szczególnie w górach występują nieliczne drogi prywatne (zazwyczaj są to drogi dojazdowe), za których opłaty przyjmowane są zazwyczaj tylko gotówką.

Mandaty w Norwegii

Jeśli często łamiemy przepisy ruchu drogowego, przekraczamy prędkość czy jeździmy niesprawnym pojazdem, to w Norwegii z pewnością oduczymy się tych nawyków. Skutecznie pomogą nam w tym bardzo wysokie mandaty oraz chęć ich uniknięcia.

Norweski mandat w wysokości 5350 koron (około 2675 zł) za przekroczenie prędkości o 19 km/h w miejscu gdzie dozwolona prędkość wynosi 40 km/h.

Warto w tym miejscu wspomnieć, że wysokimi mandatami karani są nie tylko kierowcy samochodów, ale również piesi czy rowerzyści łamiący przepisy ruchu drogowego. Przykładowo, za jazdę źle oświetlonym rowerem grozi mandat w wysokości 1150 koron (około 575 zł).

Przykładowe wysokości mandatów w Norwegii:

Przekroczenie prędkości w miejscach, gdzie ograniczenie wynosi 60 km/h lub mniej:

• przekroczenie o 1-5 km/h mandat w wysokości 750 koron norweskich (375 złotych),
• przekroczenie o 6-10 km/h mandat w wysokości 2050 koron norweskich (1025 złotych),
• przekroczenie o 11-15 km/h mandat w wysokości 3700 koron norweskich (1850 złotych),
• przekroczenie o 16-20 km/h mandat w wysokości 5350 koron norweskich (2675 złotych),
• przekroczenie o 21-25 km/h mandat w wysokości 8300 koron norweskich (4150 złotych),
• przekroczenie o 26 km/h lub więcej prace społeczne lub/i więzienie oraz utrata prawa jazdy na 3 miesiące
  lub więcej.

Inne:

Jeśli niestety zdarzy nam się dostać mandat w Norwegii, to oprócz niego dostaniemy też blankiet do opłacenia. W przypadku, kiedy mandatu nie opłacimy grozić może nam pobyt w więzieniu, który uzależniony jest od wysokości mandatu (w przypadku 4000 koron są to 3 dni, w przypadku 10 000 ten czas wydłuża się do 20 dni). Nie ma możliwości zamiany z własnej woli mandatu na odsiadkę.

Stan dróg w Norwegii

Norwegia słynie ze świetnej infrastruktury drogowej. Wybierając się więc do tego kraju możemy spodziewać się dróg bardzo dobrej jakości. Niesamowite mosty czy ogromne tunele (sami mieliśmy okazję jechać między innymi liczącym 24 510 metrów najdłuższym drogowym tunelem świata Lærdalstunnelen, w którym pojawiały się ronda czy rozwidlenia) nie są w Norwegii rzadkością. Jadąc samochodem do Norwegii przygotujmy się, że będziemy mogli podziwiać prawdziwe cuda infrastruktury drogowej.

Na drogach północnej Norwegii i Finlandii często można spotkać renifery.

Warto w tym miejscu zaznaczyć, że mimo nienagannej zazwyczaj nawierzchni, na norweskich drogach musimy przygotować się na to, że są to zazwyczaj drogi jednopasmowe. Drogi dwupasmowe są raczej nieliczne i występują na południu kraju.

Droga Trolli to jedna z najsłynniejszych norweskich dróg.

Co można przewieźć przez granicę z Norwegią?

Norwegia nie należy raczej do najtańszych krajów. Podróżni często zabierają ze sobą więc jedzenie, alkohol czy papierosy. Wybierając się samochodem do Norwegii koniecznie należy znać przepisy celne dotyczące tego, co i ile można wwieźć. Tym zagadnieniem dokładnie zajęliśmy się w artykule Co można przewieźć przez granicę z Norwegią, do którego serdecznie was zapraszamy.

Nocleg na przydrożnych parkingach

W Norwegii można bez najmniejszych problemów spać w namiocie bądź kamperze na przydrożnych parkingach, o ile przy wjeździe do niego nie znajduje się znak tego zakazujący (w praktyce parkingi z takimi znakami trafiają się bardzo rzadko).

Przydrożne parkingi czasami wyposażone są w łazienki czy stoliki, pozwalające na zjedzenie i przygotowanie posiłku. Nie jest to jednak standardem.

Jeden z przydrożnych parkingów, na którym nocowaliśmy podczas wyprawy na Koło Podbiegunowe w 2016 roku. Zdjęcie wykonane około godziny 2 w nocy.

Podsumowanie

Znakomita jakość dróg oraz łatwość dostępu do mniej dostępnych miejsc to atuty, które przemawiają za tym, aby wybrać się do Norwegii samochodem. Opłaty drogowe obowiązujące w Norwegii są stosunkowo niskie, jeśli weźmiemy pod uwagę, że jest to jeden z najdroższych krajów świata. Ponadto decydując się na podróż własnym samochodem z pewnością pomoże nam to zaoszczędzić sporo pieniędzy w stosunku do innych form transportu (pod warunkiem, że nie będziemy łamać przepisów i płacić mandatów). Samochód da też duże możliwości np. zabrania ze sobą większej ilości jedzenia czy innych potrzebnych rzeczy.

Komentarze

Komentarzy